μονολόγιστος

μονολόγιστος, -ον (ΑΜ)

αυτός που έχει έναν μόνο συλλογισμό, αυτός που αποβλέπει σε ένα πράγμα και σκέπτεται μόνο αυτό

αρχ.

αυτός που εκφράζεται με έναν συλλογισμό.

επίρρ...

μονολογίστως (ΑΜ)

μσν.

με απλότητα στην έκφραση

αρχ.

με έναν μόνο συλλογισμό.

[ΕΤΥΜΟΛ. < μον(ο)-* + -λόγιστος < λογίζομαι), πρβλ. δυσ-λόγιστος].